BRENNACUM

BRENNACUM

oppidul. Galliae ad Claise amnem, in Turonensi provinc. et confinio Ducatus Bituricensis, vulgo Mexieres; seu S. Michoel en Brenne, P. du Val.

Aliis est Brenne, vicus Campaniae, in agro Remensi. Valesio Brennacum, seu Brannacum villa olim Regia fuit Regni pagique etiam Suessienici, Posita ad flumen Vidulam; in qua Chlotharius exstruxerat Regiam, morarique consueverat, ubi et eius thesauri servabantur: a Gregorio Turonico Episcopo, a Fortunato, Fredegario, coeterisque memorata: quo Episcopi ex toto Chilperici Regno ad cognoscendam Gregorii ipsius causam evocati convenerunt. Unlgo Braine appellatur. Villam Brennacum, vel ut Fortunatus et Gesta Regum Francorum vocant Brinnacum; Frodoardus castrum super Vidulam situnt, nomine Brainam, item munitionem Remensis (alias Rodomensis) Ecclesiae super fluvium Vidudam sitam, quani vocant Brainam, nuncupat. Hîc locus S. Euhodii Basilicâ insignis est, vulgo S. Iued dicti: quae Abbatialis Basilica duplici titulô ac patrociniô ab origine gaudens, olim Ecclesia S. Mariae et S. Euhodii dicebatnr; iam omissô B. Mariae nomine, Ecclesia S. Euhodii pridem dicitur. Branam pro Brennaco vel Braina fere omnes recentiores seriptores appellitant. Est et in Hainoo Comitatu Braina Comitis cognominata, Braine le Comte: est et Brennacum vel Braina castellum, Braine le Chasteau. Est quoque non procul ab Arciaca et a flumine Alba in Campania Gallica Brenna, Brenne; Frodoardo in rebus anni 951. mumtio quaedam nomine Brena dicta. Notit. Gall.